عاطفه صفری

بازی برای ابراز وجود کودک یک راه عالی برای کودکان برای ابراز وجود هستند. آنها می توانند به کودکان کمک کنند تا مهارت های اجتماعی، خلاقیت و حل مسئله خود را توسعه دهند. والدین می‌توانند با انتخاب بازی برای ابراز وجود کودک و تشویق کودک به ابراز وجود، به او کمک کنند تا این مهارت مهم را در خود پرورش دهد.

مهارت ابراز وجود در کودکان

مهارت ابراز وجود در کودکان به توانایی در بیان صادقانه و مستقیم افکار، احساسات و نیازها بدون نیاز به خشونت یا اطاعت گفته می شود. کودکانی که این مهارت را دارند، می توانند در برابر خواسته های دیگران مقاومت کنند، در صورت لزوم «نه» بگویند و برای خود احترام قائل شوند. ابراز وجود یک مهارت مهم است که می تواند به کودکان در موارد زیر کمک کند:

• حفظ سلامت روان و جسمی: کودکانی که می توانند به طور موثر ابراز وجود کنند، کمتر در معرض احساسات منفی مانند خشم، ناامیدی و استرس قرار می گیرند. آنها همچنین کمتر در معرض آسیب های جسمی مانند آزار و اذیت قرار دارند.
• ایجاد روابط سالم: کودکانی که می توانند به طور موثر ابراز وجود کنند، روابط سالم تری با والدین، دوستان و معلمان خود ایجاد می کنند. آنها می توانند به راحتی نیازهای خود را بیان کنند و در عین حال به نیازهای دیگران نیز احترام بگذارند.
• رسیدن به اهداف خود: کودکانی که می توانند به طور موثر ابراز وجود کنند، بیشتر احتمال دارد به اهداف خود برسند. آنها می توانند برای خود استحقاق قائل شوند و از دیگران بخواهند که به آنها کمک کنند.

منبع : ۱۱ بازی برای ابراز وجود کودک ✔️ تضمین آینده ای موفق

دعوای والدین یکی از چالش‌های مهمی است که می‌تواند بر زندگی کودکان تأثیر منفی بگذارد. کودکان از والدین خود به عنوان منبع اصلی امنیت و حمایت عاطفی یاد می‌کنند. زمانی که والدین با یکدیگر دعوا می‌کنند، این احساس امنیت و حمایت از بین می‌رود و کودک دچار احساسات منفی مانند ترس، اضطراب، خشم و ناامیدی می‌شود.

در دعوای والدین اغلب فرزندان بازنده هستند. این مقاله تأثیر خطرناک دعوای والدین بر کودکان را بررسی می‌کند و نکاتی را برای مدیریت سازنده دعوا ارائه می‌کند. فرزندپروری یک مهارت است. ما این مهارت را با روش‌های مختلف مانند الگوبرداری از سبک فرزندپروری والدین خود، تماشای والدین دیگر و اطلاعات سایر منابع رسمی و غیررسمی توسعه می‌دهیم.

مغز انسان به گونه ای طراحی شده است که تشخیص درست از نادرست در حالت عصبانیت برای ما دشوار است. این وضعیت زمانی پیش می‌آید که والدینی که درگیر دعوا هستند قادر به درک تأثیر اعمالشان بر فرزندانشان نیستند.

گاهی اوقات ممکن است والدین برای حل تعارضات خود مشکل پیدا کنند. در چنین مواقعی می توانند از متخصصان کمک بگیرند و آرامش را در خانه تضمین کنند. زیرا، محیط خانه منفی بر وضعیت عاطفی کودکان تأثیر می گذارد. برای صحبت با برترین متخصص خانواده می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

تاثیر دعوای والدین بر کودکان

ذهن در دوران نوزادی و اوایل کودکی به تعامل بین مراقبین حساس است. والدین با درگیر شدن در یک مشاجره پس از عشق و محبت به فرزندان خود، اطلاعات ضد و نقیضی برای آن ها ارسال می کنند.

دعوای والدین می‌تواند تأثیرات مخربی بر جنبه‌های مختلف زندگی کودکان داشته باشد، از جمله:

• سلامت روان: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات خواب، پرخاشگری و اختلالات رفتاری هستند.
• رشد عاطفی: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است احساس کنند که مقصر هستند یا که آنها باعث این دعواها می‌شوند. این احساسات می‌تواند منجر به احساس گناه، شرم، ناامنی و اعتماد به نفس پایین در کودک شود.
• روابط اجتماعی: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در برقراری روابط اجتماعی با دیگران دچار مشکل شوند. آنها ممکن است از برقراری ارتباط با دیگران اجتناب کنند یا در روابط خود دچار مشکل شوند.

پیشنهاد مشاور: پرخاشگری کودکان در سنین مختلف

• تحصیلات: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند. آنها ممکن است تمرکز خود را از دست بدهند، در انجام تکالیف خود دچار مشکل شوند و نمرات خود را کاهش دهند.
• ثابت شده است که دعوای والدین از نظر روانی برای کودکان مخرب است. دعوای طولانی مدت والدین می تواند منجر به اعتماد به نفس پایین، احساس تنهایی، افسردگی، اضطراب، استرس، خواب و مشکلات یادگیری شود.
• وقتی شدت مشاجره افزایش می یابد، کودکان احساس ناامنی و ترس می کنند. در نتیجه، آنها تمایل دارند بیشتر اوقات هوشیار بمانند، که مانع از تمرکز آنها بر روی مدرسه و فعالیت های همسالان می شود.
• کودکانی که شاهد درگیری های درون خانواده خود هستند، درگیری های روانی خود را به شکل شکایات جسمی مکرر نشان می دهند. اینها بچه هایی هستند که معمولاً از ” شکمم درد می کند!” شکایات رایج این گونه کودکان شامل سردرد، درد عضلانی، معده درد، سرماخوردگی و حساسیت های پوستی، کمبود وزن یا اضافه وزن است.

کاهش تأثیر دعوای والدین بر کودکان

اهمیت پیوند بین همسران برای تقویت احساس امنیت در کودکان. درگیری‌های آشکار خانوادگی، پرخاشگری مکرر، طغیان خشم و اختلال در روابط خانوادگی تأثیرات مخرب بلندمدتی بر سلامت جسمی و روانی کودکان دارند.

اگر شما در حال حاضر با دعوای والدین خود دست و پنجه نرم می‌کنید، می‌توانید با انجام اقدامات زیر تأثیر این دعواها را بر کودکان خود کاهش دهید:

• دعواهای خود را در حضور کودکان انجام ندهید. اگر نمی‌توانید از دعوا کردن خودداری کنید، سعی کنید این دعواها را در مکانی خارج از دسترس کودکان انجام دهید.
• در مورد دعوای خود با کودکان صحبت نکنید. کودکان نمی‌توانند درک کنند که دعوای والدین آنها به خاطر آنها نیست. صحبت کردن در مورد دعوای خود با کودکان ممکن است باعث ایجاد احساس گناه و ناامنی در آنها شود.
• به کودکان خود اطمینان دهید که آنها دوست‌داشتنی و مورد حمایت هستند. به کودکان خود بگویید که آنها مقصر دعوای والدین خود نیستند و که شما آنها را دوست دارید.
• از کمک متخصصان استفاده کنید. اگر نمی‌توانید دعوای خود را مدیریت کنید، از کمک متخصصان مانند مشاوران خانواده یا روان‌شناسان استفاده کنید.

دعوای والدین یک مشکل جدی است که می‌تواند تأثیرات مخربی بر کودکان داشته باشد. اگر شما در حال حاضر با دعوای والدین خود دست و پنجه نرم می‌کنید، اقدامات لازم را برای کاهش تأثیر این دعواها بر کودکان خود انجام دهید.

تاثیر دعوای والدین بر نوزاد

نوزادان از همان بدو تولد توانایی تشخیص احساسات والدین خود را دارند. آنها می‌توانند صدای فریاد، لحن خشن و احساسات منفی والدین خود را درک کنند. زمانی که والدین با یکدیگر دعوا می‌کنند، نوزادان دچار احساسات منفی مانند ترس، اضطراب، ناامنی و خشم می‌شوند. دعوای والدین می‌تواند تأثیرات مخربی بر جنبه‌های مختلف زندگی نوزادان داشته باشد، از جمله:

• سلامت جسمی: نوزادانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات جسمی مانند اختلالات خواب، مشکلات گوارشی، مشکلات قلبی و عروقی و مشکلات سیستم ایمنی هستند.
• رشد عاطفی: نوزادانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است احساس کنند که مقصر هستند یا که آنها باعث این دعواها می‌شوند. این احساسات می‌تواند منجر به احساس گناه، شرم، ناامنی و اعتماد به نفس پایین در نوزاد شود.
• رشد شناختی: نوزادانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در یادگیری و پردازش اطلاعات دچار مشکل شوند.

تاثیر دعوای والدین در بزرگسالی

دعوای والدین در بزرگسالی می تواند تاثیرات منفی زیادی بر فرزندان داشته باشد. این تاثیرات می تواند شامل موارد زیر باشد:

• افزایش اضطراب و افسردگی: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، بیشتر در معرض ابتلا به اضطراب و افسردگی قرار دارند. این امر به دلیل احساس ناامنی و ترسی است که در آنها ایجاد می شود.
• مشکلات خواب: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است دچار مشکلات خواب شوند. این امر به دلیل استرس و اضطرابی است که در آنها ایجاد می شود.
• مشکلات رفتاری: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است دچار مشکلات رفتاری مانند پرخاشگری، دروغگویی و فرار از مدرسه شوند. این امر به دلیل احساس خشم و ناامیدی ای است که در آنها ایجاد می شود.
• مشکلات اعتماد: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است در بزرگسالی دچار مشکلات اعتماد شوند. این امر به دلیل اینکه آنها در دوران کودکی یاد گرفته اند که نمی توان به دیگران اعتماد کرد.
• مشکلات در روابط عاطفی: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است در بزرگسالی دچار مشکلات در روابط عاطفی شوند. این امر به دلیل اینکه آنها نمی دانند چگونه به طور سالم با دیگران ارتباط برقرار کنند.

مطالعات در این زمینه نشان داد که کودکانی که شاهد دعواهای والدین بودند، دو تا سه برابر بیشتر در معرض افسردگی، سوءمصرف مواد مخدر و خودکشی تا ۳۰ سالگی قرار دارند. آنها همچنین تمایل به داشتن روابط بین فردی ضعیف دارند. بنابراین اگر فرزند شما تحت تاثیر دعوای والدین قرار گرفته است با مشاور کودک و نوجوان متخصص با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

منبع : دعوای والدین ✔️ تاثیرات وحشتناکی که نمی دانید

دعوای والدین یکی از چالش‌های مهمی است که می‌تواند بر زندگی کودکان تأثیر منفی بگذارد. کودکان از والدین خود به عنوان منبع اصلی امنیت و حمایت عاطفی یاد می‌کنند. زمانی که والدین با یکدیگر دعوا می‌کنند، این احساس امنیت و حمایت از بین می‌رود و کودک دچار احساسات منفی مانند ترس، اضطراب، خشم و ناامیدی می‌شود.

در دعوای والدین اغلب فرزندان بازنده هستند. این مقاله تأثیر خطرناک دعوای والدین بر کودکان را بررسی می‌کند و نکاتی را برای مدیریت سازنده دعوا ارائه می‌کند. فرزندپروری یک مهارت است. ما این مهارت را با روش‌های مختلف مانند الگوبرداری از سبک فرزندپروری والدین خود، تماشای والدین دیگر و اطلاعات سایر منابع رسمی و غیررسمی توسعه می‌دهیم.

مغز انسان به گونه ای طراحی شده است که تشخیص درست از نادرست در حالت عصبانیت برای ما دشوار است. این وضعیت زمانی پیش می‌آید که والدینی که درگیر دعوا هستند قادر به درک تأثیر اعمالشان بر فرزندانشان نیستند.

گاهی اوقات ممکن است والدین برای حل تعارضات خود مشکل پیدا کنند. در چنین مواقعی می توانند از متخصصان کمک بگیرند و آرامش را در خانه تضمین کنند. زیرا، محیط خانه منفی بر وضعیت عاطفی کودکان تأثیر می گذارد. برای صحبت با برترین متخصص خانواده می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

تاثیر دعوای والدین بر کودکان

ذهن در دوران نوزادی و اوایل کودکی به تعامل بین مراقبین حساس است. والدین با درگیر شدن در یک مشاجره پس از عشق و محبت به فرزندان خود، اطلاعات ضد و نقیضی برای آن ها ارسال می کنند.

دعوای والدین می‌تواند تأثیرات مخربی بر جنبه‌های مختلف زندگی کودکان داشته باشد، از جمله:

• سلامت روان: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات خواب، پرخاشگری و اختلالات رفتاری هستند.
• رشد عاطفی: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است احساس کنند که مقصر هستند یا که آنها باعث این دعواها می‌شوند. این احساسات می‌تواند منجر به احساس گناه، شرم، ناامنی و اعتماد به نفس پایین در کودک شود.
• روابط اجتماعی: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در برقراری روابط اجتماعی با دیگران دچار مشکل شوند. آنها ممکن است از برقراری ارتباط با دیگران اجتناب کنند یا در روابط خود دچار مشکل شوند.

پیشنهاد مشاور: پرخاشگری کودکان در سنین مختلف

• تحصیلات: کودکانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند. آنها ممکن است تمرکز خود را از دست بدهند، در انجام تکالیف خود دچار مشکل شوند و نمرات خود را کاهش دهند.
• ثابت شده است که دعوای والدین از نظر روانی برای کودکان مخرب است. دعوای طولانی مدت والدین می تواند منجر به اعتماد به نفس پایین، احساس تنهایی، افسردگی، اضطراب، استرس، خواب و مشکلات یادگیری شود.
• وقتی شدت مشاجره افزایش می یابد، کودکان احساس ناامنی و ترس می کنند. در نتیجه، آنها تمایل دارند بیشتر اوقات هوشیار بمانند، که مانع از تمرکز آنها بر روی مدرسه و فعالیت های همسالان می شود.
• کودکانی که شاهد درگیری های درون خانواده خود هستند، درگیری های روانی خود را به شکل شکایات جسمی مکرر نشان می دهند. اینها بچه هایی هستند که معمولاً از ” شکمم درد می کند!” شکایات رایج این گونه کودکان شامل سردرد، درد عضلانی، معده درد، سرماخوردگی و حساسیت های پوستی، کمبود وزن یا اضافه وزن است.

کاهش تأثیر دعوای والدین بر کودکان

اهمیت پیوند بین همسران برای تقویت احساس امنیت در کودکان. درگیری‌های آشکار خانوادگی، پرخاشگری مکرر، طغیان خشم و اختلال در روابط خانوادگی تأثیرات مخرب بلندمدتی بر سلامت جسمی و روانی کودکان دارند.

اگر شما در حال حاضر با دعوای والدین خود دست و پنجه نرم می‌کنید، می‌توانید با انجام اقدامات زیر تأثیر این دعواها را بر کودکان خود کاهش دهید:

• دعواهای خود را در حضور کودکان انجام ندهید. اگر نمی‌توانید از دعوا کردن خودداری کنید، سعی کنید این دعواها را در مکانی خارج از دسترس کودکان انجام دهید.
• در مورد دعوای خود با کودکان صحبت نکنید. کودکان نمی‌توانند درک کنند که دعوای والدین آنها به خاطر آنها نیست. صحبت کردن در مورد دعوای خود با کودکان ممکن است باعث ایجاد احساس گناه و ناامنی در آنها شود.
• به کودکان خود اطمینان دهید که آنها دوست‌داشتنی و مورد حمایت هستند. به کودکان خود بگویید که آنها مقصر دعوای والدین خود نیستند و که شما آنها را دوست دارید.
• از کمک متخصصان استفاده کنید. اگر نمی‌توانید دعوای خود را مدیریت کنید، از کمک متخصصان مانند مشاوران خانواده یا روان‌شناسان استفاده کنید.

دعوای والدین یک مشکل جدی است که می‌تواند تأثیرات مخربی بر کودکان داشته باشد. اگر شما در حال حاضر با دعوای والدین خود دست و پنجه نرم می‌کنید، اقدامات لازم را برای کاهش تأثیر این دعواها بر کودکان خود انجام دهید.

تاثیر دعوای والدین بر نوزاد

نوزادان از همان بدو تولد توانایی تشخیص احساسات والدین خود را دارند. آنها می‌توانند صدای فریاد، لحن خشن و احساسات منفی والدین خود را درک کنند. زمانی که والدین با یکدیگر دعوا می‌کنند، نوزادان دچار احساسات منفی مانند ترس، اضطراب، ناامنی و خشم می‌شوند. دعوای والدین می‌تواند تأثیرات مخربی بر جنبه‌های مختلف زندگی نوزادان داشته باشد، از جمله:

• سلامت جسمی: نوزادانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات جسمی مانند اختلالات خواب، مشکلات گوارشی، مشکلات قلبی و عروقی و مشکلات سیستم ایمنی هستند.
• رشد عاطفی: نوزادانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است احساس کنند که مقصر هستند یا که آنها باعث این دعواها می‌شوند. این احساسات می‌تواند منجر به احساس گناه، شرم، ناامنی و اعتماد به نفس پایین در نوزاد شود.
• رشد شناختی: نوزادانی که در معرض دعوای والدین قرار می‌گیرند، ممکن است در یادگیری و پردازش اطلاعات دچار مشکل شوند.

تاثیر دعوای والدین در بزرگسالی

دعوای والدین در بزرگسالی می تواند تاثیرات منفی زیادی بر فرزندان داشته باشد. این تاثیرات می تواند شامل موارد زیر باشد:

• افزایش اضطراب و افسردگی: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، بیشتر در معرض ابتلا به اضطراب و افسردگی قرار دارند. این امر به دلیل احساس ناامنی و ترسی است که در آنها ایجاد می شود.
• مشکلات خواب: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است دچار مشکلات خواب شوند. این امر به دلیل استرس و اضطرابی است که در آنها ایجاد می شود.
• مشکلات رفتاری: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است دچار مشکلات رفتاری مانند پرخاشگری، دروغگویی و فرار از مدرسه شوند. این امر به دلیل احساس خشم و ناامیدی ای است که در آنها ایجاد می شود.
• مشکلات اعتماد: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است در بزرگسالی دچار مشکلات اعتماد شوند. این امر به دلیل اینکه آنها در دوران کودکی یاد گرفته اند که نمی توان به دیگران اعتماد کرد.
• مشکلات در روابط عاطفی: کودکانی که شاهد دعوای والدین خود هستند، ممکن است در بزرگسالی دچار مشکلات در روابط عاطفی شوند. این امر به دلیل اینکه آنها نمی دانند چگونه به طور سالم با دیگران ارتباط برقرار کنند.

مطالعات در این زمینه نشان داد که کودکانی که شاهد دعواهای والدین بودند، دو تا سه برابر بیشتر در معرض افسردگی، سوءمصرف مواد مخدر و خودکشی تا ۳۰ سالگی قرار دارند. آنها همچنین تمایل به داشتن روابط بین فردی ضعیف دارند. بنابراین اگر فرزند شما تحت تاثیر دعوای والدین قرار گرفته است با مشاور کودک و نوجوان متخصص با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

منبع : دعوای والدین ✔️ تاثیرات وحشتناکی که نمی دانید

بازگشت به مدرسه می تواند هم برای دانش آموزان و هم برای والدین یک چالش باشد. بعد از یک تابستان طولانی، ممکن است سخت باشد که دوباره به روال مدرسه برگردیم. با این حال، با کمی برنامه ریزی و آماده سازی، می توانید یک شروع موفق داشته باشید.

در اینجا چند نکته برای بازگشت به مدرسه آورده شده است:

• از قبل برای کلاس های خود آماده شوید. قبل از شروع مدرسه، فهرستی از کلاس های خود و منابع مورد نیاز خود را تهیه کنید. این به شما کمک می کند تا از همگام بودن با مطالب عقب نمانید.
• یک برنامه منظم برای خود تعیین کنید. تعیین یک برنامه منظم برای مطالعه و انجام تکالیف به شما کمک می کند تا بر روی کار خود تمرکز کنید.
• با معلمان خود ارتباط برقرار کنید. اگر در مورد چیزی مشکل دارید، با معلم خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا بر مشکل غلبه کنید.

با دوستان و خانواده خود ارتباط برقرار کنید. صحبت با دوستان و خانواده می تواند به شما کمک کند تا از نظر عاطفی حمایت شوید.

بازگشت به مدرسه

کودکانی که برای اولین بار می خواهند وارد مدرسه شوند و یا کودکانی که می خواهند به مدرسه ی جدیدی وارد شوند باید خود را با شرایط جدیدی سازگار کنند، حتی رفتن به کلاس بالاتر نیز برای کودک مسائلی را پیش رو دارد مانند روبرو شدن با سطح تحصیلی بالاتر و درس های علمی تر، معلم جدید، و یک دایره ی اجتماعی متغیر. خبر خوب این است که با مقداری آماده سازی و سازماندهی می توانید بازگشت به مدرسه را برای کودکتان لذت بخش کنید و اولین هفته ی تحصیلی را برای خودتان و فرزندتان آسان تر سازید.در ادامه چند راه برای آسان کردن این مسئله آمده است:

پیشنهاد مشاور: اضطراب جدایی در مهد کودک ✔️۱۳ راهکارهای روانشناسی

۱. از اینکه کودکتان با مدرسه اش آشناست اطمینان حاصل کنید

اگر کودکتان سال قبل نیز در همین مدرسه بوده است این خیلی خوب است ولی باید خود را برای بازگشت به مدرسه آماده کنید ! شما تنها لازم است تغییراتی را که امسال اتفاق می افتد را برای کودکتان توضیح دهید. «حالا تو اولین سطح تحصیلی ات را شروع می کنی، تو باید در زمین بازی بچه ها بازی کنی، و با بچه های دیگر در سالن ناهار خوری غذا بخوری.» «حالا تو سال سومی هستی، تو هر روز باید تکالیفت را انجام بدهی.» «حالا تو وارد دوره ی راهنمایی شده ای، تو خودت باید به مدرسه بروی. نیاز است که با هم رد شدن از خیابان را تمرین کنیم.»

ولی اگر این اولین سال تحصیلی کودکتان باشد، پس لازم است که شما با کودکتان به انجا سر بزنید. حتی اگر این آشناسازی ابتدایی یک روز قبل از شروع مدرسه باشد، به مدرسه بروید و با محیط آن آشنا شوید. اگر می توانید وارد زمین بازی شوید، این یک مزیت است که کودکتان را با آنجا آشنا کنید. و اگر نمی توانید وارد زمین بازی شوید از پشت حصار زمین را به او نشان دهید و او را نسبت به آن هیجان زده کنید.

۲- از هر فرصتی برای آشنایی بیشتر کودک استفاده کنید

بسیاری از مدارس برای کودکانی که اولین بار وارد آن مدرسه می شود موقعیت هایی را تدارک می بینند که کودک بتواند با آنجا آشنا شود. اگر مدرسه برنامه ی خاصی برای این منظور ندارد، از آنها بخواهید که یک روز شما و کودکتان قبل از شروع مدرسه به آنجا بروید و با معلم جدید ملاقات داشته باشید. معلم ها قبل از شروع مدرسه مشغول آماده کردن اتاقشان هستند، ولی هر معلم باتجربه ای از ملاقات با یک دانش اموز جدید و به وجود آوردن احساس خوب در دانش آموز خوشحال می شود، معلم ها می دانند که باید به دانش آموزانشان برای شروع سال تحصیلی جدید کمک کنند.

۳- کاری کنید که کودک راحت تر با معلمش ارتباط برقرار کند

همه ی کودکان نیاز دارند که از ارتباط با معلمشان در کلاس درس احساس راحتی کنند. تا زمانی که این مشکل حل نشود کودک برای یادگیری آماده گی ندارد. معلمهای با تجربه این مسئله را می دانند و شرایطی را مهیا می کنند که دانش آموز از نظر احساسی برای شروع سال تحصیلی جدید آماده گی لازم را به دست بیاورد. قطعا، اگر شما شرایطی را فراهم کنید که کودک با معلم بیشتر آشنا شود، هر کاری که می توانید در این زمینه انجام دهید: راه های زیادی برای اینکه کودکتان بتواند معلمی را که قبلا ندیده را بشناسد و این احساس در او به وجود آید که او را می شناسد.

اگر شما متوجه شدید که کودکتان در اولین روز مدرسه نمی تواند با معلمش ارتباط برقرار کند، سعی کنید بلافاصله بین کودکتان و معلمش ارتباط برقرار کنید. فقط به معلم توضیح دهید که کودکتان قبل از شروع مدرسه هیجان زده بود ولی حالا به نظر می رسد که هنوز نتوانسته با این مسئله کنار بیاید. شما امیدوار هستید که معلم بتواند شرایط ویژه ای را برای برقراری ارتباط با کودکتان به وجود بیاورد و احساسی در کودک به وجود بیاید که انگار در خانه است.

اضطراب جدایی در روز اول مدرسه

۴- اسان کردن برقراری ارتباط فرزندتان با بچه های دیگر در مدرسه

کودکان همیشه در مورد معلم جدیدشان مضطرب هستند، ولی در صورتی که آنها دیگر همکلاسی هایشان را بشناسند، آنها احساس راحتی بیشتری می کنند. اگر شما تازه وارد شهری شده اید، سعی کنید با دیگر کودکان که در همسایگی شما هستند آشنا شوید. اغلب مدارس مایلند که آشنایی بیشتری به وجود بیاورند، سعی کنید که قبل از شروع مدرسه کودکتان با دیگر دانش آموزان ارتباط برقرار کند و با آنها آشنا شود.

۵- خداحافظی کردن را با کودکتان تمرین کنید.

برای بسیاری از کودکان، بزرگترین چالش این است که از شما جدا شوند. با به وجود آوردن شرایطی سعی کنید که به صورت منظم و کوتاه از کودکتان جدا شوید که این شرایط بتواند تمرینی برای جدایی شما از کودکتان باشد.

شما ممکن است به کودکتان چیزی بدهید که آن را نگه دارد چیزی که شما را به یاد او می اندازد، مانند یک شکل قلب که بر روی آن کلمه ی عشق نوشته شده است، دستمالتان، یا تکه سنگ کوچکی شما با یکدیگر در ساحل پیدا کرده اید، چیزی که او بتواند در جیبش بگذارد و با خودش ببرد و زمانی که بر می گردد آن را به شما پس دهد. بیشتر کودکان دوست دارند که در کیفشان عکسی از خانواده داشته باشند

۶- از مدرسه بخواهید که به شما و کودکتان اجازه دهد که داخل کلاس شوید

مشخص کنید که چه مقدار از زمان می توانید در آنجا بمانید. اگر متوجه شدید که بازگشت به مدرسه برای کودکتان دشوار است با معلمش ملاقات داشته باشید و با همدیگر برنامه ای را تدارک ببینید که جدا شدن از شما برای اولین هفته ی مدرسه برای او سخت نباشد.شاید شما باید هر روز صبح یک داستان برای کودکتان بخوانید و سپس او را به معلم بسپارید و از کودکتان خداحافظی کنید بنابراین معلم می تواند شرایطی را به وجود اورد که کودک احساس راحتی بیشتری داشته باشد.

۷- شروع به صحبت کردن در مورد کلاس بالاتر و یا سال تحصیلی جدید کنید.

بهترین کار انتخاب کتاب هایی است که به کلاس او مربوط می شود. کتابخانه یا معلم می توانند در این مورد به شما کمک کنند. کودکتان را در مورد چیزی که باید انتظار را داشته باشد هیجان زده کنید، که شامل خوراکی، زمین بازی، خواندن، کامپیوترها، آواز خواندن و هنر می شود. اگر شما کودکان دیگری را که با او همکلاسی هستند و یا اینکه به همان مدرسه می روند را می شناسید مطمئن شوید که او با آنها را ببیند یا با آنها بازی کند. خاطرات خوب خودتان را در مدرسه برای کودکتان تعریف کنید.

پیشنهاد مشاور: ۱۱ دلایل گریه کودک | تمامی دلایل را پیش از خطر بررسی کنید

۸- اگر یک خواهر یا برادر کوچکتر در خانه با شماست

اگر خواهر یا برادر کوچکتر کودکتان در خانه با شماست، اطمینان حاصل کنید که کودکتان بداند که چقدر خانه بدون او کسل کننده است و چقدر نسبت به او حسودی می کند که نمی تواند مانند یک بچه ی بزرگ به مدرسه برود. هر روز بعد از مدرسه شما ساعات بخصوصی را با فرزند بزرگترتان صرف می کنید و خوراکی می خورید و در مورد روزش با او صحبت می کنید.

منبع : بازگشت به مدرسه ✔️ ۱۵ نکته طلایی

بازگشت به مدرسه می تواند هم برای دانش آموزان و هم برای والدین یک چالش باشد. بعد از یک تابستان طولانی، ممکن است سخت باشد که دوباره به روال مدرسه برگردیم. با این حال، با کمی برنامه ریزی و آماده سازی، می توانید یک شروع موفق داشته باشید.

در اینجا چند نکته برای بازگشت به مدرسه آورده شده است:

• از قبل برای کلاس های خود آماده شوید. قبل از شروع مدرسه، فهرستی از کلاس های خود و منابع مورد نیاز خود را تهیه کنید. این به شما کمک می کند تا از همگام بودن با مطالب عقب نمانید.
• یک برنامه منظم برای خود تعیین کنید. تعیین یک برنامه منظم برای مطالعه و انجام تکالیف به شما کمک می کند تا بر روی کار خود تمرکز کنید.
• با معلمان خود ارتباط برقرار کنید. اگر در مورد چیزی مشکل دارید، با معلم خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا بر مشکل غلبه کنید.

با دوستان و خانواده خود ارتباط برقرار کنید. صحبت با دوستان و خانواده می تواند به شما کمک کند تا از نظر عاطفی حمایت شوید.

بازگشت به مدرسه

کودکانی که برای اولین بار می خواهند وارد مدرسه شوند و یا کودکانی که می خواهند به مدرسه ی جدیدی وارد شوند باید خود را با شرایط جدیدی سازگار کنند، حتی رفتن به کلاس بالاتر نیز برای کودک مسائلی را پیش رو دارد مانند روبرو شدن با سطح تحصیلی بالاتر و درس های علمی تر، معلم جدید، و یک دایره ی اجتماعی متغیر. خبر خوب این است که با مقداری آماده سازی و سازماندهی می توانید بازگشت به مدرسه را برای کودکتان لذت بخش کنید و اولین هفته ی تحصیلی را برای خودتان و فرزندتان آسان تر سازید.در ادامه چند راه برای آسان کردن این مسئله آمده است:

پیشنهاد مشاور: اضطراب جدایی در مهد کودک ✔️۱۳ راهکارهای روانشناسی

۱. از اینکه کودکتان با مدرسه اش آشناست اطمینان حاصل کنید

اگر کودکتان سال قبل نیز در همین مدرسه بوده است این خیلی خوب است ولی باید خود را برای بازگشت به مدرسه آماده کنید ! شما تنها لازم است تغییراتی را که امسال اتفاق می افتد را برای کودکتان توضیح دهید. «حالا تو اولین سطح تحصیلی ات را شروع می کنی، تو باید در زمین بازی بچه ها بازی کنی، و با بچه های دیگر در سالن ناهار خوری غذا بخوری.» «حالا تو سال سومی هستی، تو هر روز باید تکالیفت را انجام بدهی.» «حالا تو وارد دوره ی راهنمایی شده ای، تو خودت باید به مدرسه بروی. نیاز است که با هم رد شدن از خیابان را تمرین کنیم.»

ولی اگر این اولین سال تحصیلی کودکتان باشد، پس لازم است که شما با کودکتان به انجا سر بزنید. حتی اگر این آشناسازی ابتدایی یک روز قبل از شروع مدرسه باشد، به مدرسه بروید و با محیط آن آشنا شوید. اگر می توانید وارد زمین بازی شوید، این یک مزیت است که کودکتان را با آنجا آشنا کنید. و اگر نمی توانید وارد زمین بازی شوید از پشت حصار زمین را به او نشان دهید و او را نسبت به آن هیجان زده کنید.

۲- از هر فرصتی برای آشنایی بیشتر کودک استفاده کنید

بسیاری از مدارس برای کودکانی که اولین بار وارد آن مدرسه می شود موقعیت هایی را تدارک می بینند که کودک بتواند با آنجا آشنا شود. اگر مدرسه برنامه ی خاصی برای این منظور ندارد، از آنها بخواهید که یک روز شما و کودکتان قبل از شروع مدرسه به آنجا بروید و با معلم جدید ملاقات داشته باشید. معلم ها قبل از شروع مدرسه مشغول آماده کردن اتاقشان هستند، ولی هر معلم باتجربه ای از ملاقات با یک دانش اموز جدید و به وجود آوردن احساس خوب در دانش آموز خوشحال می شود، معلم ها می دانند که باید به دانش آموزانشان برای شروع سال تحصیلی جدید کمک کنند.

۳- کاری کنید که کودک راحت تر با معلمش ارتباط برقرار کند

همه ی کودکان نیاز دارند که از ارتباط با معلمشان در کلاس درس احساس راحتی کنند. تا زمانی که این مشکل حل نشود کودک برای یادگیری آماده گی ندارد. معلمهای با تجربه این مسئله را می دانند و شرایطی را مهیا می کنند که دانش آموز از نظر احساسی برای شروع سال تحصیلی جدید آماده گی لازم را به دست بیاورد. قطعا، اگر شما شرایطی را فراهم کنید که کودک با معلم بیشتر آشنا شود، هر کاری که می توانید در این زمینه انجام دهید: راه های زیادی برای اینکه کودکتان بتواند معلمی را که قبلا ندیده را بشناسد و این احساس در او به وجود آید که او را می شناسد.

اگر شما متوجه شدید که کودکتان در اولین روز مدرسه نمی تواند با معلمش ارتباط برقرار کند، سعی کنید بلافاصله بین کودکتان و معلمش ارتباط برقرار کنید. فقط به معلم توضیح دهید که کودکتان قبل از شروع مدرسه هیجان زده بود ولی حالا به نظر می رسد که هنوز نتوانسته با این مسئله کنار بیاید. شما امیدوار هستید که معلم بتواند شرایط ویژه ای را برای برقراری ارتباط با کودکتان به وجود بیاورد و احساسی در کودک به وجود بیاید که انگار در خانه است.

اضطراب جدایی در روز اول مدرسه

۴- اسان کردن برقراری ارتباط فرزندتان با بچه های دیگر در مدرسه

کودکان همیشه در مورد معلم جدیدشان مضطرب هستند، ولی در صورتی که آنها دیگر همکلاسی هایشان را بشناسند، آنها احساس راحتی بیشتری می کنند. اگر شما تازه وارد شهری شده اید، سعی کنید با دیگر کودکان که در همسایگی شما هستند آشنا شوید. اغلب مدارس مایلند که آشنایی بیشتری به وجود بیاورند، سعی کنید که قبل از شروع مدرسه کودکتان با دیگر دانش آموزان ارتباط برقرار کند و با آنها آشنا شود.

۵- خداحافظی کردن را با کودکتان تمرین کنید.

برای بسیاری از کودکان، بزرگترین چالش این است که از شما جدا شوند. با به وجود آوردن شرایطی سعی کنید که به صورت منظم و کوتاه از کودکتان جدا شوید که این شرایط بتواند تمرینی برای جدایی شما از کودکتان باشد.

شما ممکن است به کودکتان چیزی بدهید که آن را نگه دارد چیزی که شما را به یاد او می اندازد، مانند یک شکل قلب که بر روی آن کلمه ی عشق نوشته شده است، دستمالتان، یا تکه سنگ کوچکی شما با یکدیگر در ساحل پیدا کرده اید، چیزی که او بتواند در جیبش بگذارد و با خودش ببرد و زمانی که بر می گردد آن را به شما پس دهد. بیشتر کودکان دوست دارند که در کیفشان عکسی از خانواده داشته باشند

۶- از مدرسه بخواهید که به شما و کودکتان اجازه دهد که داخل کلاس شوید

مشخص کنید که چه مقدار از زمان می توانید در آنجا بمانید. اگر متوجه شدید که بازگشت به مدرسه برای کودکتان دشوار است با معلمش ملاقات داشته باشید و با همدیگر برنامه ای را تدارک ببینید که جدا شدن از شما برای اولین هفته ی مدرسه برای او سخت نباشد.شاید شما باید هر روز صبح یک داستان برای کودکتان بخوانید و سپس او را به معلم بسپارید و از کودکتان خداحافظی کنید بنابراین معلم می تواند شرایطی را به وجود اورد که کودک احساس راحتی بیشتری داشته باشد.

۷- شروع به صحبت کردن در مورد کلاس بالاتر و یا سال تحصیلی جدید کنید.

بهترین کار انتخاب کتاب هایی است که به کلاس او مربوط می شود. کتابخانه یا معلم می توانند در این مورد به شما کمک کنند. کودکتان را در مورد چیزی که باید انتظار را داشته باشد هیجان زده کنید، که شامل خوراکی، زمین بازی، خواندن، کامپیوترها، آواز خواندن و هنر می شود. اگر شما کودکان دیگری را که با او همکلاسی هستند و یا اینکه به همان مدرسه می روند را می شناسید مطمئن شوید که او با آنها را ببیند یا با آنها بازی کند. خاطرات خوب خودتان را در مدرسه برای کودکتان تعریف کنید.

پیشنهاد مشاور: ۱۱ دلایل گریه کودک | تمامی دلایل را پیش از خطر بررسی کنید

۸- اگر یک خواهر یا برادر کوچکتر در خانه با شماست

اگر خواهر یا برادر کوچکتر کودکتان در خانه با شماست، اطمینان حاصل کنید که کودکتان بداند که چقدر خانه بدون او کسل کننده است و چقدر نسبت به او حسودی می کند که نمی تواند مانند یک بچه ی بزرگ به مدرسه برود. هر روز بعد از مدرسه شما ساعات بخصوصی را با فرزند بزرگترتان صرف می کنید و خوراکی می خورید و در مورد روزش با او صحبت می کنید.

منبع : بازگشت به مدرسه ✔️ ۱۵ نکته طلایی

صحبتهای مهم قبل از ازدواج می تواند به زوج ها کمک کند تا اطمینان حاصل کنند که برای زندگی مشترک آماده هستند. این گفتگوها می تواند در مورد موضوعاتی مانند انتظارات، ارزش ها، اهداف و ترجیحات باشد.

صحبتهای مهم قبل از ازدواج

در اینجا چند موضوع مهم برای صحبتهای مهم قبل از ازدواج وجود دارد:

• ارزش ها و اعتقادات: ارزش ها و اعتقادات شما اساس زندگی شما را تشکیل می دهد. مهم است که مطمئن شوید که شما و همسرتان در مورد مسائل مهمی مانند دین، سیاست، اخلاق و خانواده در یک صفحه هستید.
• انتظارات: انتظارات شما از ازدواج چیست؟ آیا می خواهید بچه دار شوید؟ آیا می خواهید در خانه کار کنید یا بیرون از خانه کار کنید؟ آیا می خواهید در شهر یا روستا زندگی کنید؟ صحبت در مورد انتظارات شما می تواند به شما کمک کند تا از ناامیدی در آینده جلوگیری کنید.

• مسائل مالی: مسائل مالی یکی از دلایل اصلی طلاق است. مهم است که در مورد مسائل مالی خود با همسرتان صحبت کنید. آیا شما و همسرتان با هم پول پس انداز می کنید؟ آیا شما یک حساب مشترک دارید؟ آیا شما از یک بودجه استفاده می کنید؟

پیشنهاد مشاور:چگونه به آشنایی اینترنتی برای ازدواج اعتماد کنیم؟

• مسائل سلامتی: سلامتی شما و همسرتان بر زندگی شما تأثیر می گذارد. مهم است که در مورد سابقه سلامتی خود با همسرتان صحبت کنید. آیا شما یا همسرتان بیماری های خاصی دارید؟ آیا شما نیاز به مراقبت های ویژه دارید؟
• مسائل خانواده: خانواده شما یک بخش مهم از زندگی شما است. مهم است که در مورد خانواده خود با همسرتان صحبت کنید. آیا شما با خانواده خود نزدیک هستید؟ آیا شما انتظار دارید که خانواده شما در زندگی شما دخیل باشد؟

۶ سوال مهم که قبل از ازدواج باید بپرسید

ازدواج یک تصمیم مهم در زندگی هر فرد است. برای اینکه ازدواج موفقی داشته باشید، لازم است که قبل از ازدواج، طرف مقابل خود را به خوبی بشناسید و صحبتهای مهم قبل از ازدواج را مطرح کنید و مطمئن شوید که با هم سازگار هستید. در اینجا ۶ سوال مهم که قبل از ازدواج باید بپرسید آورده شده است:

۱٫برنامه‌ریزی برای آینده: یکی از مهم‌ترین سوالاتی که قبل از ازدواج باید بپرسید، این است که طرف مقابل شما چه برنامه‌ای برای آینده دارد. این سوال شامل برنامه‌های کاری، تحصیلی، مالی و خانوادگی می‌شود. مهم است که مطمئن شوید که برنامه‌های شما با هم سازگار است و می‌توانید در کنار هم به اهداف مشترک خود برسید. سوالاتی که می‌توانید در این زمینه بپرسید:

• برنامه‌هایتان برای آینده شغلی و تحصیلی چیست؟
• چه اهداف مالی دارید؟
• چند فرزند می‌خواهید داشته باشید؟
• چقدر به خانواده‌تان اهمیت می‌دهید؟

۲٫ مسائل مالی: مسائل مالی یکی از مهم‌ترین چالش‌های زندگی مشترک است. بنابراین، مهم است که قبل از ازدواج، در مورد مسائل مالی با طرف مقابل خود صحبت کنید. این سوالات شامل درآمد، هزینه‌ها، پس‌انداز و بدهی‌ها می‌شود. مهم است که مطمئن شوید که دیدگاه‌های شما در مورد مسائل مالی با هم سازگار است و می‌توانید به توافقی برسید که برای هر دوی شما عادلانه باشد. سوالاتی که می‌توانید در این زمینه بپرسید:

• درآمد ماهیانه‌تان چقدر است؟
• هزینه‌های زندگی‌تان چقدر است؟
• چقدر پس‌انداز می‌کنید؟
• آیا بدهی دارید؟

۳٫ عقاید و ارزش‌ها: عقاید و ارزش‌ها بخش مهمی از شخصیت هر فرد هستند. بنابراین، مهم است که قبل از ازدواج، در مورد عقاید و ارزش‌های خود با طرف مقابل خود صحبت کنید. این سوالات شامل مذهب، سیاست، اخلاق و سبک زندگی می‌شود. مهم است که مطمئن شوید که با هم در مورد مسائل مهم توافق دارید. سوالاتی که می‌توانید در این زمینه بپرسید:

• مذهب شما چیست؟
• دیدگاه‌های سیاسی‌تان چیست؟
• چه چیزی برای شما در زندگی مهم است؟
• چه چیزی را در یک شریک زندگی می‌پسندید؟

۴٫ رابطه با خانواده: رابطه با خانواده یکی دیگر از موضوعات مهمی است که باید قبل از ازدواج در مورد آن صحبت کنید. مهم است که بدانید که طرف مقابل شما چقدر به خانواده‌اش اهمیت می‌دهد و چگونه با آنها ارتباط برقرار می‌کند. همچنین، مهم است که مطمئن شوید که دیدگاه‌های شما در مورد رابطه با خانواده با هم سازگار است. سوالاتی که می‌توانید در این زمینه بپرسید:

• چقدر به خانواده‌تان اهمیت می‌دهید؟
• با خانواده‌تان چقدر ارتباط دارید؟
• نظر خانواده‌تان در مورد ازدواج با من چیست؟

۵٫ مدیریت اختلافات: اختلافات بخشی طبیعی از هر رابطه هستند. بنابراین، مهم است که قبل از ازدواج، در مورد نحوه مدیریت اختلافات با طرف مقابل خود صحبت کنید. مهم است که مطمئن شوید که هر دوی شما مهارت‌های لازم برای حل اختلافات را دارید. سوالاتی که می‌توانید در این زمینه بپرسید:

• چگونه اختلافات خود را حل می‌کنید؟
• آیا می‌توانید در مورد مسائل مهم به توافق برسید؟
• آیا می‌توانید از نظرات یکدیگر احترام بگذارید؟

۶٫ سلامت جسمی و روانی: سلامت جسمی و روانی هر دو برای داشتن یک زندگی مشترک سالم مهم هستند. بنابراین، مهم است که قبل از ازدواج، در مورد سلامت جسمی و روانی طرف مقابل خود اطلاعات کسب کنید. این سوالات شامل سابقه بیماری‌ها، داروهای مصرفی و سلامت روان می‌شود.

سوالاتی که می‌توانید در این زمینه بپرسید:

• آیا سابقه بیماری خاصی دارید؟
• آیا داروی خاصی مصرف می‌کنید؟
• آیا مشکل روانی خاصی دارید؟

سوالات مهم قبل از ازدواج از دختر

سوالات مهم قبل از ازدواج از دختر می تواند در دسته های زیر قرار بگیرد:

سوالات کلی

• هدف شما از ازدواج چیست؟
• آیا قبلاً ازدواج کرده اید؟ اگر بله، چرا به جدایی منجر شد؟
• نظر خانواده شما در مورد ازدواج چیست؟
• آیا برای شما مهم است که همسرتان از نظر مذهبی با شما همسو باشد؟
• آیا برای شما مهم است که همسرتان از نظر فرهنگی با شما همسو باشد؟

سوالات مربوط به سبک زندگی

• چه نوع تفریحاتی را دوست دارید؟
• چه نوع غذاهایی را دوست دارید؟
• چه نوع لباس هایی را دوست دارید؟
• چه نوع سرگرمی هایی را دوست دارید؟
• چه نوع کتاب هایی را دوست دارید؟
• چه نوع فیلم هایی را دوست دارید؟
• چه نوع موسیقی هایی را دوست دارید؟

سوالات مربوط به ارزش ها و اعتقادات

• چه چیزی برای شما در زندگی مهم است؟
• چه چیزی برای شما در یک رابطه مهم است؟
• آیا برای شما مهم است که همسرتان موفق باشد؟
• آیا برای شما مهم است که همسرتان مستقل باشد؟
• آیا برای شما مهم است که همسرتان وفادار باشد؟

سوالات مربوط به فرزندان

• آیا می خواهید فرزند داشته باشید؟
• اگر می خواهید فرزند داشته باشید، چند فرزند می خواهید؟
• چگونه فرزندان خود را تربیت خواهید کرد؟

سوالات مربوط به امور مالی

• وضعیت مالی شما چگونه است؟
• آیا بدهی دارید؟
• آیا پس انداز دارید؟
• چگونه با امور مالی خود کنار می آیید؟

سوالات مربوط به آینده

• چه اهدافی برای زندگی خود دارید؟
• چه اهدافی برای زندگی مشترک خود دارید؟
• چگونه می خواهید زندگی خود را بگذرانید؟

البته این سوالات تنها بخشی از سوالاتی هستند که می توان قبل از ازدواج از دختر پرسید. مهم ترین سوالات آنهایی هستند که به شما کمک می کنند تا دید بهتری نسبت به شخصیت، ارزش ها و اهداف همسر آینده خود پیدا کنید.

منبع : صحبتهای مهم قبل از ازدواج ✔️۱۱۱ سوال تضمینی

کتک زدن کودک یکی از رایج‌ترین روش‌های تربیتی در سراسر جهان است. بسیاری از والدین معتقدند که کتک زدن کودک برای تربیت او ضروری است و به او یاد می‌دهد که چه کاری درست و چه کاری غلط است. با این حال، تحقیقات نشان داده‌اند که کتک زدن کودک نه تنها تأثیر مثبتی بر تربیت او ندارد، بلکه می‌تواند آسیب‌های جسمی و روحی جدی‌ای برای او ایجاد کند. آسیب های کتک زدن کودک شامل موارد زیر می شود:

• آسیب‌های جسمی :کتک زدن کودک می‌تواند منجر به آسیب‌های جسمی مختلفی از جمله کبودی، زخم، شکستگی استخوان، آسیب به مغز و حتی مرگ شود. همچنین، کتک زدن کودک می‌تواند باعث ایجاد مشکلات جسمی مزمن در بزرگسالی مانند بیماری‌های قلبی، دیابت و افسردگی شود.
• آسیب‌های روحی: کتک زدن کودک می‌تواند تأثیرات منفی عمیقی بر سلامت روان او بگذارد. کودکانی که مورد کتک زدن قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اختلالات شخصیتی هستند. همچنین، کودکانی که مورد کتک زدن قرار می‌گیرند، بیشتر احتمال دارد که در بزرگسالی رفتارهای پرخطری مانند مصرف مواد مخدر و الکل، خشونت خانگی و جرم را نشان دهند.

کتک زدن کودک

روش‌های تربیتی جایگزین کتک زدن کودک، مانند آموزش مثبت رفتار، می‌توانند به‌طور موثری کودکان را تربیت کنند و از آسیب‌های جسمی و روحی آن‌ها جلوگیری کنند. آموزش مثبت رفتار بر تقویت رفتارهای مثبت و کاهش رفتارهای منفی تمرکز دارد. روش‌های مختلفی برای آموزش مثبت رفتار وجود دارد، مانند:

• تحسین رفتارهای مثبت: هنگامی که کودک رفتاری مثبت انجام می‌دهد، او را تحسین کنید. این کار به او کمک می‌کند تا بداند که رفتارهای مثبت او مورد تأیید شما قرار دارد.
• محدودیت‌ها و پیامدهای منطقی: برای رفتارهای منفی کودک محدودیت‌ها و پیامدهای منطقی تعیین کنید. این کار به کودک کمک می‌کند تا یاد بگیرد که رفتارهای منفی پیامدهای منفی دارند.
• آموزش مهارت‌های حل مسئله: به کودک کمک کنید تا مهارت‌های حل مسئله را بیاموزد. این ار به او کمک می‌کند تا به‌طور مستقل مشکلات خود را حل کند و از رفتارهای منفی برای رسیدن به خواسته‌های خود استفاده نکند.

کتک زدن کودک دکتر هلاکویی

دکتر فرهنگ هلاکویی، روانشناس و مشاور خانواده، کتک زدن کودک را به شدت رد می کند. وی معتقد است که کتک زدن کودک نه تنها تأثیر مثبتی بر تربیت او ندارد، بلکه می تواند آسیب های جسمی و روحی جدی ای برای او ایجاد کند.

دکتر هلاکویی در کتاب خود با عنوان “تربیت فرزند بدون خشونت” می نویسد: “کتک زدن کودک مانند استفاده از زور برای حل مسائل است. این کار نه تنها به کودک نمی آموزد که چگونه رفتار خود را تغییر دهد، بلکه او را به این باور می رساند که خشونت یک راه حل قابل قبول است.”

وی همچنین می نویسد که کتک زدن کودک می تواند منجر به پیامدهای زیر شود:

• آسیب های جسمی: کتک زدن کودک می تواند منجر به کبودی، زخم، شکستگی استخوان، آسیب به مغز و حتی مرگ شود.
• آسیب های روحی: کتک زدن کودک می تواند تأثیرات منفی عمیقی بر سلامت روان او بگذارد. کودکانی که مورد کتک زدن قرار می گیرند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اختلالات شخصیتی هستند.
• مشکلات رفتاری: کودکانی که مورد کتک زدن قرار می گیرند، بیشتر احتمال دارد که در بزرگسالی رفتارهای پرخطری مانند مصرف مواد مخدر و الکل، خشونت خانگی و جرم را نشان دهند.

منبع : کتک زدن کودک ✔️ بررسی آسیب ها و درمان

روش های تربیتی کودکان یکی از مهم‌ترین و دشوارترین مسئولیت‌های والدین است. تربیت صحیح کودک می‌تواند زمینه‌ساز رشد و شکوفایی او در تمام ابعاد فردی، اجتماعی، تحصیلی و شغلی شود. از سوی دیگر، تربیت غلط کودک می‌تواند منجر به بروز مشکلات مختلفی در دوران کودکی و بزرگسالی او شود.

در این مقاله به بررسی اصول و نکات مهم تربیت کودک می‌پردازیم.

تربیت کودک

روش های تربیتی متفاوتی برای کودکان وجود دارد و والدین می توانند با آشنایی با این روش ها، بهترین روش تربیتی که متناسب با خلق و خو و شخصیت کودکشان است را پیدا کنند و از آن برای تربیت فرزند خود استفاده نمایند. هیچ روش قطعی و یکسانی برای تربیت همه کودکان وجود ندارد، زیرا هر کودک شخصیت و رفتار منحصر به فردی دارد. تربیت کودک بر اساس اصول زیر انجام می‌شود:

• عشق و محبت: پایه و اساس تربیت کودک، عشق و محبت والدین به او است. کودکی که مورد محبت و توجه والدین خود قرار می‌گیرد، احساس امنیت و آرامش می‌کند و اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کند.
• احترام: والدین باید به کودک خود احترام بگذارند و او را به عنوان یک فرد مستقل و با ارزش بپذیرند. کودکی که مورد احترام والدین خود قرار می‌گیرد، احساس ارزشمندی می‌کند و به حقوق خود احترام می‌گذارد.
• نظم و انضباط: نظم و انضباط یکی از عوامل مهم در تربیت کودک است. والدین باید قوانین و مقرراتی را برای کودک خود تعیین کنند و از او بخواهند که به این قوانین پایبند باشد. البته نظم و انضباط باید به صورت منطقی و عادلانه اعمال شود.
• مشارکت کودک در تصمیم‌گیری: والدین باید به کودک خود اجازه دهند که در تصمیم‌گیری‌های مربوط به او مشارکت داشته باشد. این کار به کودک کمک می‌کند تا احساس استقلال و مسئولیت‌پذیری بیشتری پیدا کند.
• تحسین و تشویق: والدین باید کودک خود را به خاطر رفتارهای مثبتش تحسین و تشویق کنند. این کار به کودک کمک می‌کند تا رفتارهای مثبت را ادامه دهد.
• آموزش صحیح: والدین باید به کودک خود آموزش‌های لازم را در زمینه‌های مختلف مانند بهداشت، مهارت‌های زندگی، اخلاق و ارزش‌ها ارائه دهند.

پیشنهاد مشاور: تربیت کودک دو ساله ✔️ نکات روانشناسی که نمی دانید

منبع : ۰ تا ۱۰۰ روش های تربیتی کودکان در روانشناسی (۲۰۲۴)

تربیت کودک یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های والدین است. والدین می‌خواهند فرزندانی تربیت کنند که سالم، شاد و موفق باشند. اما تربیت صحیح کودک کار آسانی نیست و نیاز به آگاهی و تلاش دارد.

در این مقاله ۱۰ نکته طلایی برای تربیت صحیح کودک را بیان می‌کنیم. این نکات بر اساس جدیدترین تحقیقات در زمینه روانشناسی کودک و خانواده تدوین شده‌اند.

تربیت کودک

تربیت کودک یکی از مهم ترین وظایف والدین است. این یک مسئولیت بزرگ است که می تواند تأثیر زیادی بر زندگی کودک و جامعه داشته باشد. اهمیت تربیت کودک در چند مورد خلاصه می شود:

• فراهم کردن زمینه رشد و شکوفایی کودک: تربیت صحیح کودک زمینه را برای رشد و شکوفایی استعدادها و توانایی های او فراهم می کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند به فردی موفق و مفید برای جامعه تبدیل شود.
• پیشگیری از آسیب های اجتماعی: تربیت صحیح کودک می تواند از آسیب های اجتماعی مانند اعتیاد، جرم و جنایت پیشگیری کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند مهارت های لازم برای زندگی سالم را بیاموزد و از آسیب های اجتماعی دور بماند.
• ایجاد جامعه ای سالم تر: تربیت صحیح کودک به ایجاد جامعه ای سالم تر کمک می کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند فردی مسئول، مهربان و منصف باشد. این افراد به ساختن جامعه ای بهتر کمک می کنند.

۱۴ نکته برای تربیت کودک

حتی موفق ترین والدین هم هنگام تربیت کودکان به مشکل بر می خورند. اگر برای تربیت کودک خود نیاز به کمک دارید استفاده از راهکارهایی که در ادامه ذکر می کنیم می تواند کمکتان کند.

منظور ما از تربیت کردن وضع قوانین و مقرراتی است که کودک شما را از انجام رفتار های پرخاشگرانه (ضربه زدن و گاز گرفتن)، خطرناک (مانند بازی با گاز) و نامناسب ( پرت کردن وسایل) باز دارد.

به یاد داشته باشید که این کار به معنای دعوا و مجازات بچه نیست. در اینجا چهارده راهکار برای جلو گیری از رفتار نامطلوب کودک ذکر شده است.

۱. خط قرمز های خود را تعیین کنید

پیرسون نویسنده معروف می گوید ” اگر همیشه به فرزند خود نه بگویید فرزندتان هیچ وقت اولویت های شما و کار زشت خودش را درک نمی کند، به علاوه شما نمی توانید تمام رفتار کودکتان را کنترل کنید. اولویت های خود را دنبال کنید و عواقب زیر پا گذاشتن آن ها را به کودکان خود گوش زد کنید، سعی کنید نسبت به چیز هایی که مهم نیستند سخت گیری نکنید.

الیزابت برگر نویسنده و دکتر کودکان می گوید” برقراری یک رابطه سالم و خوب با کودکتان بسیار مهم تر از مجبور کردن او به انجام کاری است که دوست ندارد.” شما ممکن است نگران باشید که با این کار کودکتان را لوس بار می آورید ولی جای نگرانی نیست.

۲. کودک خود را بشناسید

بعضی از رفتار های کودکان کاملاً قابل پیشبینی است پس پیشاپیش می توانید از این رفتارها جلوگیری کنید مثلاً اگر کودک شما علاقه به نقاشی کردن روی دیوار دارد، زمانی که پیشش نیستید مداد رنگی را در کشو بگذارید تا کم کم این عادت را ترک کند.

اگر کودک ۲ ماهه شما از مغازه ها خوراکی بر میدارد با خودتان عروسک ببرید و سرش را گرم کنید. یا اگر کودکتان عادت دارد خانه را پر از دستمال کاغذی کند کافی است بسته دستمال کاغذی را بالای کمد بگذارید.

۳. از رفتار های بد کودک پیشگیری کنید

هاروی کاپ نویسنده کتاب شادترین کودکان می گوید ” ممکن است بعضی اوقات کودکتان از روی خستگی گریه کند یا جیغ بکشد.

اگر کودکتان صبح ها پر انرژی است اما بعداز ناهار خسته و غیر قابل کنترل می شود سعی کنید او را بیرون از خانه ببرید، می توانید از دکتر وقت بگیرید و با دکتر درباره وضعیت کودکتان مشورت کنید. همچنین می توانید با گفتن” اسباب بازی هارو که جمع کنیم میریم مهمونی.” کودکان را آماده اتفاقات بعدی کنید اینگونه کودکتان آرام تر می شود.

منبع : تربیت کودک ✔️ ۱۴ نکته کلیدی که نمی دانید

اختلالات روانی کودکان به تغییراتی جدی در شیوه‌ٔ معمول یادگیری، رفتار یا مدیریت عواطف که باعث پریشانی کودک و مشکلات روزانه می‌شود، توصیف شده است. این اختلالات روانی کودکان می‌توانند بر روابط کودک با خانواده، دوستان و معلمان تأثیر بگذارند و می‌توانند باعث مشکلات تحصیلی، اجتماعی و عاطفی شوند.

اختلالات روانی کودکان

کودکان تحت تأثیر والدین و اعضای خانواده و جامعه رفتارهای خاصی را یاد می گیرند. بیشتر بچه ها مسائل رفتاری جزئی مانند لجوج بودن و بی ادب بودن و یا کمبود توجه را از خود بروز می دهند. اگر این مسائل پیچیده شوند می توانند تبدیل به اختلالات شوند. در اینجا چند اختلال شایع روانی در کودکان آورده شده است: (با کلیک روی اسم هر اختلال می توانید مطالب بیشتر در آن مورد را مطالعه نمایید)

1. اختلال کمبود توجه – بیش فعالی (ADHD): کودکان مبتلا به ADHD سه ویژگی های اصلی دارند: بی توجهی، تکانش گری و بیش فعالی. آن ها همچنین می توانند بی قرار، پرخاش گر و تحریک پذیر باشند.
2. افسردگی و اختلال دوقطبی: کودکان مبتلا به اختلال دو قطبی تمایل به نوسانات خلقی ناگهانی، دوره های طولانی از بیش فعالی و به دنبال آن بی حالی، بداخلاقی، سرخوردگی و رفتار تهاجمی دارند.
3. اختلال اضطراب: کودکان مبتلا به اختلال اضطراب تمایل به نگرانی بیش از حد در مورد همه چیز دارند. حتی بی اهمیت ترین مسائل باعث بی خوابی شبانه آن ها می شود.
4. سندرم اسپرگر: این سندرم فرم خفیفی از اوتیسم است. علائم این بیماری شامل عدم توانایی در مهارت های اجتماعی، دوست نداشتن تغییر در محیط آشنا و زندگی روزمره، نداشتن تماس چشمی، حرکات و حالات صورت غیر معمول، نداشتن همدلی و مهارت های حرکتی.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین متخصصین روانشناسی کودک و نوجوان در زمینه های مختلفی از جمله اختلالات یادگیری، اختلالات رفتاری و مشکلات عاطفی کودکان دبستانی به شما کمک می کند تا سلامت روان و آینده کودک خود را تضمین کنید. برای اطلاعات بیش تر در زمینه روانشناس کودک ابتدایی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

۵. ناتوانی در یادگیری: این یک اختلال روانی است که یادگیری را برای کودک به یک چالش تبدیل می کند. علائم این بیماری شامل ناتوانی در توجه، حافظه ضعیف، هماهنگی ضعیف، عدم توانایی در دنبال کردن دستورالعمل ها و یا راهنمایی ها و عدم سازمان یافتگی است.

۶. اختلال سلوک: کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است به رفتار هایی مانند قلدری برای دیگران، منزوی بودن در موقعیت های اجتماعی، از بین بردن اموال و یا صدمه زدن به حیوانات از عمد، دروغ و یا حتی سرقت تمایل داشته باشند.

۷. اختلال در خوردن: کودکان مبتلا به اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی یا پرخوری تمایل به عادات غیر طبیعی در مورد غذا خوردن دارند. این اختلالات معمولا در نتیجه تفکر وسواسی در مورد افزایش وزن و ظاهر فیزیکی می باشد. علائم این اختلال شامل ناتوانی در خوردن چیز های مختلف، استفراغ و شراب خواری باشد.

۸. اسکیزوفرنی: اسکیزوفرنی در کودکان به اندازه بزرگسالان رایج نیست. علائم این اختلال روانی دوری گزینی اجتماعی، بی خوابی، فقدان انگیزه، افت در مدرسه، افسردگی، فراموشی و رفتار عجیب و غریب می باشد.

اگر فکر می کنید که فرزند تان علائم هر یک از اختلالات ذکر شده در موارد بالا را بروز می دهد، بلافاصله با یک پزشک متخصص مشورت کنید.

منبع : اختلالات روانی کودکان ✔️ علائم و نشانه های تخصصی